06.03.2013

Godišnji monitoring izvještaj o radu Vlade i Skupštine Srednjo-bosanskog kantona: KRIZA VLASTI U FEDERACIJI ZAUSTAVILA VAŽNE REFORMSKE PROCESE U SBK!

Za razliku od prvog kvartala 2012. godine kada je aktelna Vlada zbog vlastitog stranačkog sastava i bojazni od mogućeg prekida teško postignutog dogovora (prilikom imenovanja), uživala snažnu podršku Skupštine, dešavanja izvan kantona (promjena koalicionih partnera i stvaranje parlamentarne vecine ne višim nivoima vlasti) odrazila su se  na rad Vlade i Skupštine i njihov međusobni odnos. Obje institucije bilježe pad intenziteta rada, sve je manje mjera koje sistemski utiču na kvalitetniji život građana, a razočaravajuća je činjenica da su važni reformski procesi zaustavljeni iako je ovaj saziv Vlade zahvaljujući širokoj parlamentarnoj podršci (preko 2/3) imao preduslove da stvari u ovom kantonu pomjeri sa mrtve tačke.

Sumarno gledano, u tokom 2012. godine Skupština Srednjobosanskog kantona zasjedala je ukupno 15 puta, a sva zasjedanja Skupštine zajedno su trajala 48 sati i 23 minuta pri čemu je više od trećina vremena potrošeno na razna usaglašavanja klubova. Posmatrajući realizaciju svih planiranih mjera, pa čak i ako kao realizovane tretiramo i mjere koje su tek uvedene u parlamentarnu proceduru (mada još uvjek nisu završene) onda je vidljivo da je Skupština SBK ostavila kao nerealizovano čak 67% svojih godišnjih obaveza za 2012. godinu. Generalno nizak nivo realizacije Programa rada (33%), nam pokazuje  da Skupština SBK još uvijek nema adekvatne mehanizme da pitanja koja su prepoznata kao nužna (i uvrštena u Program rada) efikasno prati i rješava, odnosno pokazuje da postoji prostor za unaprjeđenje saradnje između Skupštine, Kolegija i Vlade.

Tokom cijele 2012. godine Skupština SBK je ukupno razmatrala samo 16 zakona,  a imamo li na umu da je ova institucija u 2012. godini planirala 35 zakona, jasno je da prostora za poboljšanje ima. Međutim, ono što posebno zabrinjava je činjenica da je među  razmatranim mjerama i dalje  veoma nizak nivo tema koje se tiču zapošljavanja, obrazovanja, zdravstvaitd. A, izuzmemo li raspravu o Informaciji o stanju u D.D. Borac Konfekcija Travnik, može se reći da Skupština SBK u ovom mandatu još uvijek nije razmatrala niti jednu mjeru koja bi efektivno tretirala problematiku najugroženijih kategorija stanovništva, odnosno građana koji se nalaze u stanju socijalne potrebe i kojih je iz dana u dan sve više. Slično tome na dnevnom redu Skupštine se nisu našla niti pitanja iz obasti poljoprivrede, privrede, kulture, elementarnih nepogoda itd.

Od 92 mjere planirane u 2012. godini Vlada je realizovala do kraja decembra 29 što je 32% godišenjeg plana. Ovoj situaciji doprinijela je i činjenica da niti jedno ministarstvo nije realizovalo svoje programske obaveze u cijelosti. Najneodgovorniji odnos prema Programu svog radaima Ministarstvo šumarstva, poljoprivrede i vodoprivrede (18% realizacije), njega slijedi Ministarstvo unutrašnjih poslova sa 20% realizacije. Nasuprot njima, zbog nominalno najvećeg broja realizovanih mjera ali i najvećeg stepena realizacije Ministarstvo finansija  pokazalo je najveću odgovornost u realizaciji vlastitog programa.

Obim i dinamika rada Vlade SBK,  generalno gledano,  bili su prosječni, ali su  njene zakonodavne aktivnost su u 2012. godini bile ispodprosječne, tačnije jako skromne, niti polovina planiranih zakona nije utvrđena.  Od 36 planiranih zakona, Vlada je utvrdila njih 15. Posebno je loš rezultat Vlade u ovom kontekstu ako znamo da Skupština SBK nije „kočničar“ u donošenju zakona,  jer se zakoni u Skupštini  razmatraju prilično brzo nakon utvrđivanja na Vladi uz mjesec ili dva zakašnjenja.

Osim katastrofalno niske stope realizacije Programa rada za 2012. godinu, svojim odnosom prema Programu rada za 2013. godinu, tačnije njegovim neusvajanjem prije isteka 2012. godine, Vlada SBK, ne samo da pokazuje nodgovornost prema ukazanom povjerenju od strane građana i parlamenta, već jasno stavlja do znanja svima da nema ideja na koji način da se ophodi prema nagomilanim problemima u kantonu.